Zaproponowanie seniorkom przeczytania książki Anny Wiener Dolina niesamowitości było z mojej strony jawną prowokacją, co zresztą zostało zdemaskowane przez jedną z klubowiczek. Świat kalifornijskich start-upów zdominowany przez dwudziestoletnich geniuszy informatycznych z milionami dolarów w kieszeni, szczególny styl życia, język branży tech dla polskich emerytek to krajobraz księżycowy, stąd moja ogromna satysfakcja,że podjęły próbę przedarcia się przez warstwę niezrozumiałego dla nie-fachowca języka, aby dotrzeć do jądra czyli niezwykle trafnych ocen i refleksji bohaterki na temat otaczającego ją świata.
Autorka książki to równocześnie jej bohaterka; wiecznie spłukana, pozbawiona szansy na rozwój zawodowy, szukająca sensu życia dwudziestokilkulatka – rzuca pracę w branży wydawniczej znajdując ją w start-upie big data w sercu Doliny Krzemowej. W świecie, ekstrawagancji, olśniewających sukcesów oraz młodych, rzutkich przedsiębiorców spragnionych władzy,chwały i wielkich pieniędzy.
Dolina niesamowitości to opowieść o żmudnej drodze bohaterki do dojrzałości.
Wiener po mistrzowski obnaża transformację branży tech z samozwańczego zbawiciela świata w zagrażające światowej demokracji narzędzie.
Powieść to fascynujące i niespotykane dotąd ujęcie tematu. Do tej pory Dolinę Krzemową mogliśmy poznać raczej ze wspomnień wszechmocnych szefów oraz podręczników pisanych przez mężczyzn. Tu w końcu słyszymy ważny głos kobiety.
Kolejne spotkanie w klubie literackim odbędzie się 30 maja w Miejscowniku o godz.11.
Tematem będzie książka Rebecci Makkai: Wierzyliśmy jak nikt
